Of wij dan niet in huiselijke kring de dag zouden willen beginnen met het Wilhelmus? Zo’n Mona Keizerachtig geval aan de deur met een fol­der­tje met op de voorkant, kijkende gelijk een oorwurm op zijn gouden bruiloft, aanvoerder Buma van de joods-chris­te­lijke traditionelen. Gelijk hebben ze, je moet ergens beginnen. Waarom zouden wij het onderwijs, dat toch al kampt met zo veel problemen van financiële en inhoudelijke aard, voort­ko­mende uit diezelfde joods-christe­lij­ke traditie, ook nog eens opzadelen met dagelijks het Wilhelmus te jode­len? Ik ben, net als Jesse Klaver, uit importvolk geboren in Roosendaal; wat daar niet allemaal vandaan blijkt te komen. Op de r.-k. jongensschool St. George zijn wij nooit één dag, en het was nog die goeie ouwe tijd, begonnen met het Wilhelmus in sa­men­zang alsof wij tegen de Belg moesten. Wij raffel­den om te beginnen een Onze Vader af en aan het slot van de dag een Wees Gegroetje. Als er ge­zongen werd, ge­bood de meester mij te zwijgen, daar ik een angstaanja­gend scherp volume koppelde aan een totaal gebrek aan regelmaat en toon­hoogte. Als ik mij koest hield kon ik rekenen op een 6- voor zingen terwijl er tevens bij de cijfermatige beoor­de­ling van vlijt en gedrag, rekening zou worden gehou­den met mijn optredens als zanger. Het leek gvd het CDA in verkiezingstijd. Zij zongen alles over de Mariamaand mei, maar een Wil­hel­mus kwam daar niet bij te pas. Wel zal ik de laatste zijn die het lokale volkslied kent: 'Zedde gij van Roosendaal, dan zedde net als ikke'. Pas in de zesde klas moesten wij qua donderslag bij heldere hemel het zesde couplet uit ons hoofd leren, daar dit een gebed  leek. Onze vader, die wegens afkomst ter zake kundig was, vertelde dat iedere Belg hun volkslied, de Bra­bançonne, kende. Ik heb alleen de laatste strofe onthouden. Dan zongen zij in drie talen van z’n la,la,la,la,la, pom, pompom. Als bij derden de vader de Bijbel ter hand neemt terwijl de gehaktballen koud staan te worden, kunnen ze daar d’r toch ook wel een Wilhelmus uit gooien, is dat nou zo veel gevraagd? Het oud­ste volkslied ter aarde, volgens het CDA, met z’n joods-christelijke leu­gen­tjes om best­wil. Wat ik wel heb over­ge­houden aan die jaren dat het Rijke Roomsche Le­ven het hier nog voor het zeggen had, was de complete tekst van ,,Op so­cia­listen, sluit de rijen, het rode vaandel volgen wij!” Dat bekte. En elke ochtend op de radio. Voorts deelden wij 'Hoeperdepoep zat op de stoep'.

Er zitten natuurlijk ook wel problemen vast aan de verplichte invoering van het Wilhelmus in gezinsverband. Dat er meteen hiernaast op de muur gebonkt wordt, de Buma’tjes.