Maar het is toch veel logischer dat iemand die zegt dat hij onschuldig voor tien jaar naar het gevang moest en daar tijd zat heeft gehad om een boek te schrijven dat hem inderdaad geheel vrijpleit, gesteund door de sensationele getuigenissen van twee Amerikaanse DNA-deskundigen die hem met al hun wetenschappelijke bagage graag bijstaan, niet te verwarren dus met die Engelse DNA-deskundigen die Maurice de Hond eerder als eens tevergeefs tevoorschijn had getoverd om de onschuld van Ernst Louwes aan te tonen, het is toch veel logischer dat iemand met zo’n overweldigend verhaal niet wacht tot hij officieel wordt vrijgelaten maar bij de eerste de beste gelegenheid meteen met zijn ‘bewijzen’ op de proppen komt, om daarna veel eerder dan verwacht weer als vrij man oudere dames langs de IJssel fiscaal te kunnen adviseren. Maar ja, logica en de Deventer moordzaak. Ik schat dat Maurice de Hond hem al die tijd niet alleen als gratis verdediger (ik weet precies wie het gedaan heeft er is alleen geen bewijs, dus dat is het bewijs dat ik gelijk heb) terzijde heeft gestaan maar tevens als spindoctor (je moet er een boek over schrijven, Ernst!) en pr-adviseur (Pauw en Witteman regel ik zo voor je, ben ik zelf ook al volop geweest, is altijd prijs). Want als je zoveel onrecht meent te moeten hebben doorstaan, dan kan dat er nog wel bij. En dan ook nog de diepe tragiek dat die twee zogenaamde Amerikaanse DNA-deskundigen die bij nader inzien alleen een zekere deskundigheid hebben in het zoeken van uitvluchten waar Bram Moskowicz op eigen houtje al rijk mee is geworden en zonder veel DNA-kennis, ook zo makkelijk ontmaskerd werden als juridische charlatans. Je krijgt er echt medelijden met hem van. Helemaal wanneer je de man in alle van zijn twintig volgende tv-optredens hoort zeggen dat hij het niet gedaan heeft. Terwijl de afgelopen tien jaar in een paar andere grote moordzaken, Dordrecht en Putten, er verdachten waren die hun schuld uit hun duim zogen. Maar de vraag is natuurlijk vooral waarom al die media bij zo een duidelijk geval van inspelen op allerlei sentimenten en vooral op de rol die de media kunnen spelen, niet massaal zeggen: Meneer, aan flutboeken besteden wij geen aandacht.